Dagboek van een overstroming 8: opruimperikelen

De modder te lijf

Wat achterblijft na een overstroming zijn zandzakken, en modder. Veel fijne, gladde modder die na een dag of wat in heel veel fijn stof verandert. Gisteren zijn ze op de stoep aan de overkant begonnen die modder op te ruimen. Er kwam een klein spuitwagentje, dat de stoep nat spoot. En daarachter een man met een schep, die al krabbend wat modder aan de kant schoof. En dan, van de andere kant, weer dat spuitwagentje. En weer die man. En weer dat spuitwagentje. En weer die man....
In de loop van de ochtend kwam het eerste vrachtwagentje met zandzakken. Gevolgd door een enorme wolk stof. Het vrachtwagentje dumpte zijn zakken op een parkeerterrein verderop. De vraag is nu wat er met al die zakken, 400.000 alleen al hier in Vác, moet gebeuren. Zo'n overstroming maakt het nodige los aan bezonken zware metalen, rioolafval en weet ik niet wat, en dat zand geldt als licht chemisch afval. Het kan overigens wel worden hergebruikt, maar alleen voor klusjes waar het vervolgens wordt bedekt. Bijvoorbeeld bij de aanleg van wegen.
De vrachtwagens werden in de loop van de dag steeds groter. De wolken stof ook. Maar vanochtend had iemand de oplossing bedacht: het spuitwagentje rijdt nu niet meer over de stoep, maar komt op geregelde tijden langs op straat. Al twee keer gevolgd door een 'cityfant', een hypermoderne stratenschoonmaker met grote slurf, zoals ik nog nooit eerder hier in Vác had gezien en die ze vast speciaal uit Boedapest hebben laten komen. De buren mopperen dat het allemaal langzaam gaat, maar mij persoonlijk hoor je niet klagen.
Het recht van klagen hebben anderen. Nu het water gezakt is, is het tijd om de schade op te nemen, en los van ondergelopen huizen, vooral een drama voor degenen die geen verzekering hebben, heeft deze overstroming natuurlijk veel meer schade aangericht. Een stuk verderop is een enorme moestuin ondergelopen. Een dag of wat voor de overstroming zag ik de eigenaar nog tevreden zijn prachtige gewassen inspecteren. Niets is er meer van over, helemaal niets.
En dat moet gelden voor talloze mensen gelden die hun moestuin of akker op lager gelegen velden in de buurt van de Donau hadden. Vaak handig, want je hebt water bij de hand. Maar rampzalig in tijden van overstromingen. Voor veel mensen met een minimuminkomen, en dan heb je het over mensen die rond moeten komen van 400 euro per maand of zo, is die moestuin wat het leven draagbaar maakt: groente en aardappels hoeven ze in ieder geval niet te kopen en vaak kunnen de kippen er ook van worden gevoerd. Die kippen scharrelen ook op andere wijze wel hun kostje bij elkaar, maar van regenwormen kan een mens niet leven.

Waar blijft de mobiele dijk?