Dagboek van een overstroming 7: en toen was er modder

Modder en vieze poten

Op de markt kom ik de buurman van een paar huizen verderop tegen. Hij ziet er doodmoe uit. Hij is bijna twee dagen achter elkaar op de been geweest, vertelt hij, om zijn huis droog te pompen. Tevergeefs: het water kwam tussen de zakken door de voordeur naar binnen, maar ook van onder de grond: zijn huis ligt zo laag, dat het grondwater tussen de vloer en de muren door naar binnen drong. Parket kapot, scheuren in de muren. Allemaal zaken die ons bespaard zijn gebleven. Dat ons huis iets van een meter hoger op de helling ligt, maakte alle verschil.
We hebben gisteren al het plastic en de zakken uit de poort verwijderd. Een zwarte streep vuil op de muur op pakweg dertig centimeter hoogte geeft aan tot waar het water heeft gestaan. We gaan er een tegeltje plakken: overstroming 2013, 8,04 meter. Verder ziet de muur er prima uit. Dit moet liever niet te vaak gebeuren, maar het is prettig om te weten dat ons huis een forse overstroming kan hebben.
De straat  is doodstil, verkeer kan er nog niet doorheen, en de stoep is met een dikke laag modder bedekt. Spekglad. Max de kat verkent voorzichtig het terrein, aarzelend blijft hij voor een grote plas op straat staan. Aan de overkant lokt de hogere, al drooggevallen stoep. Uiteindelijk stapt hij manmoedig door de plas heen, met een gespreide stap van een kleuter met een vieze luier. Maar die modder op de stoep is niet ook leuk, besluit hij al snel.
Het water is nog niet helemaal uit de straat als we besluiten de zandzakken weg te halen. Hoe eerder alles kan drogen, hoe beter. Gelukkig heeft een vriend aangeboden te helpen, want de hordes vrijwilligers die er bij de opbouw waren, zijn nu in geen velden of wegen te bekennen. En dat, terwijl natte zandzakken een stuk zwaarder zijn dan droge. De vrouw van de buurman met het ondergelopen huis sleept in haar eentje de ene zak na de andere naar de stoeprand. Henk besluit haar een helpende hand te geven. Dat wordt beloond met een kop koffie en een gesprek over luie zigeuners. Tja.
De berg zandzakken zal nog een tijdje voor de deur liggen, meldt een man van de rampenbestrijding. Onze straat heeft een oud, gebrekkig laagje asfalt met daaronder een oud, gebrekkig laagje beton. Het grondwater moet eerst omlaag voor ze er met een vrachtauto overheen durven. Maar goed, het park is nog niet droog, maar wij kunnen de deur weer uit, en morgen komt de hond terug. De overstroming is voorbij. Dit dagboek ook.

Dagboek van een overstroming, deel 8.