Gefrustreerde kat |
Aan het eind van de middag zwemt er een ringslang in onze poort. De zandzakbarrière is weliswaar anderhalve meter hoog, maar dat belemmert het water - en slangen klaarblijkelijk - niet om op de een of andere manier de poort binnen te dringen. Vervelend? Een ringslang is niet giftig en kan me niet van slag brengen, die vind ik vooral interessant. Maar wat dat water betreft, dat is zeker vervelend, al is het nog steeds niet dramatisch. Er moet nog wel wat gebeuren, wil het echt het huis inlopen.
Water in de poort |
Zand in ondoorlaatbare kunststof zakken? Dat heeft inderdaad geen enkele zin, meldt een waterbouwkundig ingenieur ons. Vroeger ging het in jute, dat werkte veel beter. Maken ze die eigenlijk nog? Misschien moeten we dan een voorraadje aanschaffen. Het is een troostrijke gedachte dat de gemeente inmiddels van de EU geld voor een mobiele dijk heeft gekregen, al hebben we daar voor deze keer weinig aan en duurt het tot november volgend jaar eer die klaar is. Maar deze overstroming zal zeker een stimulans zijn om de bouwplannen te versnellen.
Slang in de straat |
Maar raar lopen kan het. Uit Boedapest, waar de piek pas ergens zondagavond of zo wordt bereikt, komen alarmerende berichten. Bij een wolkbreukzaterdagmiddag is zoveel water uit de hemel gekomen, dat straten langs de Donau totaal onder water staan. Niet omdat de rivier al is overstroomd, maar omdat het regenwater door de hoge waterstand niet meer weg kan.
Datzelfde onweer passeert Vác, met enig gerommel, op flinke afstand. We bekijken het onder het genot van een biertje vanaf een terrasje dat net buiten de overstromingszone ligt. Er is een zekere gelatenheid over ons gedaald, die ik ook bij de buren zie. Eén buurman is weliswaar nog met wat zandzakken aan het sjouwen, maar op de vraag of we hebben kunnen helpen, haalt hij zijn schouders op: "Ach nee, ik verveelde me gewoon." De rest van de middag zit hij, net als wij, op zijn balkon over de watervlakte uit te staren. Het is prachtig, eigenlijk, zijn we met elkaar eens. En zoals een andere buurman filosofisch opmerkt: dit is de prijs die je moet betalen voor een huis op de mooiste plek van Vác. En als je de foto's van ondergelopen dorpen ziet, vallen onze problemen echt nog mee. En er zwemt nog een slang voorbij in de straat. Hoe vaak maak je dat nou mee?
Dagboek van een overstroming, deel 5.
1 opmerking:
Hallo
Ik was zaterdag met mijn vriendin in Budapest en zag van op de Chain Bridge het onweer op ons af komen. Hallucinant!! Een grijze muur van wind, water en bliksem die aan een rotvaart onze richting uitkwam. En toen de watervloed over ons heen kwam, midden op de brug natuurlijk, was het of we kopje onder gingen. Op zo een momenten is een mens maar klein.
Zaterdagmorgen hadden we het eerste water tussen de voegen van van de kademuren zien sijpelen en begon het eerste water uit het voetpad omhoog te borrelen, 's middags was het al niet meer sijpelen maar straaltjes water die het zand en de mortel uit de voegen aan het slijpen waren. En dan kwam de vraag: wat als één van deze blokken begint te schuiven?
Vriendelijke groeten, Bart.
Een reactie posten