Het gesprek in het dorp kwam op de prijs van het brandhout. Die is krankzinnig hoog, en dat heeft alles te maken met het bestaan van een brandhoutkartel, of een brandhoutmaffia, het is maar hoe je het wilt noemen, die de brandhouthandel in de provincie Nógrád in handen heeft. De handelaren hebben een onderlinge prijsafspraak, en wie die probeert te ontduiken, kan op de nodige dreigementen rekenen.
Net over de grens, in Slowakije, kun je hout kopen voor de helft van de prijs of zoiets, maar probeer dat hout niet naar Hongarije te halen om het daar aan te bieden, dan krijg je grote moeilijkheden.
Dat hout in Slowakije zoveel goedkoper is, hadden de buren ook gehoord. Maar de buurman had er een andere verklaring voor. "Vroeger waren Slowakije en Roemenië Hongaars gebied. Toen behoorden al die bossen tot Hongarije en kregen wij ook goedkoop hout," meende hij.
Dat vroeger, dan hebben we het dus over de periode van voor het verdrag van Trianon, waarbij Hongarije aan het einde van de Eerste Wereldoorlog tweederde van zijn grondgebied kwijtraakte.Het mag meer dan negentig jaar geleden zijn, Trianon is nog steeds de zere plek van de Hongaarse ziel.
De buurman is de jongste niet meer, maar zo oud is hij zeker niet dat hij een idee heeft over de bosbouw en de brandhoutprijzen van voor 1920. Ik ken hem ook niet als een rabiate nationalist of als buitengewoon politiek geïnteresseerd. Maar dat de hoge prijs van brandhout geen gevolg is van historische onrechtvaardigheid maar van een lokale maffia? Zijn ongeloof was op zijn gezicht af te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten