KANTINE

Op de internet-discussiegroep voor de ouders van de klasgenoten van mijn zoon loopt al langer een discussie over de kwaliteit van het eten in de schoolkantine. Die is belazerd, daar had de directeur ons al voor de eerste schooldag voor gewaarschuwd. Het eten is zo slecht, dat menige klasgenoot zijn bord laat staan en met lege maag thuiskomt.
Ons deert dat niet, want onze zoon neemt iedere dag zijn broodtrommel mee, maar brood in de middag? Hongaren hebben daar veel moeite mee. De discussie op de e-maillijst maakt duidelijk dat menigeen ervan overtuigd is dat een warme maaltijd 's middags een eerste levensbehoefte is.
's Middags brood en 's avonds warm eten? Vreselijk ongezond. Er zijn zelfs ideeen geopperd om een magnetron in de klas te zetten, zodat kinderen hun van thuis meegebrachte maaltijd kunnen opwarmen. 35 kinderen die hun maaltijd moeten opwarmen... dat wordt een lange pauze.
De overtuiging dat je 's middags warm moet eten, is zo sterk dat een vriendin van ons iedere ochtend om zes uur op staat om te zorgen dat haar man en zonen 's middags een (opgewarmde) warme maaltijd hebben terwijl zij op haar werk is. Menig middenstander leeft van de afhaalmaaltijden in plastic bakjes die personeel van kleine kantoren iedere middag weglepelen, in de overtuiging dat een opgewarmde magnetronmaaltijd uit een goedkoop restaurant gezonder is dan je warme maaltijd uitstellen tot 's avonds.
De slechte kwaliteit van schoolkantine in mijn zoon's school is geen uitzondering. Het eten, dat zoals bij alle scholen wordt aangevoerd uit een of andere centrale keuken, mag niets kosten. De ouders betalen er 300 forint per maaltijd voor, en voor 1,10 euro kun je nu eenmaal geen feestmaaltijd op tafel zetten, zeker niet als er ook nog eens een soep, hoofdmaaltijd en toetje moeten worden gemaakt. Zelfs Jamie Oliver zou het er moeilijk mee hebben, al zou hij misschien wel iets beter weten te verzinnen. Maar de school kan er niets aan doen. Die heeft niets te zeggen over de leverancier: waar het eten vandaan komt, wordt voorgeschreven door de gemeente.
De nieuwswebsite Index.hu stuurde onlangs een verslaggever met camera vijf dagen naar een school om daar iedere middag mee te eten. Ze interviewden ook een voedingsdeskundige, die wist te melden dat kinderen op school vier keer (!) zoveel zout binnenkrijgen als verantwoord is. Om over vet en onduidelijke ingredienten maar te zwijgen.
De verslaggever zat vijf dagen lang achter maaltijden vol zetmeel, maar met nauwelijks groente. De groente die op tafel kwam, was of in zuur gelegd, niet de beste methode om vitamines te behouden, of kwam in de vorm van főzelek, een soort dikke soep of gebonden stoofpot van één soort goed doorgekookte groente. Ook niet de ideale manier om groente te serveren, en bovendien, zo bleek uit de serie, niet erg populair bij de leerlingen.
Vlees was er zelden, en dan hooguit in de vorm van knakworstjes. Een keer waren er gehaktballen, maar de kokkin (als je een opwarmdame zo kunt noemen) vermoedde dat die eerder van soja dan van vlees waren gemaakt. Veelal bestond de maaltijd uit een of andere vorm van pasta, dat vult lekker. Dan moet je denken aan een hoofdmaaltijd van macaroni bestrooid met suiker en walnoten, of suiker en maanzaad.
Een flink deel van de kinderen weigerde bij de balie al een deel van het eten en at vervolgens hooguit een deel van de rest echt op. Dat hoeft niet eens met de kwaliteit te maken te hebben, want hoeveel kinderen eten hun bord leeg als er géén ouder naast zit die zegt dat het moet? Dan gaat er alleen maar in wat ze echt lekker vinden. De schoolkantines hebben dan ook allemaal een toetje, en dat doet het meestal goed. Een puddingbroodje als hoofdmaaltijd van de dag... daar schiet je echt mee op. Er waren trouwens ook een keer appels. Maar voorspelbaar: dat toetje kon op weinig enthousiasme rekenen.
Ik hou het dus maar op een broodtrommel met boterhammen met kaas. 's Avonds samen avond eten heeft trouwens ook sociaal zekere voordelen, om maar te zwijgen over het feit dat ik weet dat onze zoon zijn groente eet, en als hij die een keer echt niet lust (wat zelden voor komt, maar ook een goede kok kan wel eens blunderen) dan biedt wat fruit uitkomst. Gezonde eetgewoonten beginnen in de jeugd. Zo raar is het dus niet dat Hongaren in Europa tot de top behoren als het om hartinfarcten en kanker gaat.