Wie op Youtube het woord rézseg (dronken) intikt, kan daarna urenlang zoet zijn. De video-website heeft een horde aan Hongaarse opnames van mensen in meer dan kennelijke staat. Die oogst is niet echt verbazingwekkend, want Hongaren behoren tot de grootste alcoholconsumenten in Europa. Volgens cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie stouwen alleen de Tsjechen en de Luxemburgers meer weg.
Het videomateriaal varieert van hilarisch tot ronduit droevig. Persoonlijk vind ik het moeilijk om te lachen bij een jongen van begin 20 die midden op de dag in een McDonalds in Budapest zo bezopen staat te wezen dat hij gewoon in zijn broek piest. Wat moet er van zo'n leven worden, vraag je je af. De meeste van de andere filmpjes geven eigenlijk het antwoord op die vraag, want al die dronken mannen zijn min of meer zijn voorland.
Wat opvalt aan vrijwel al die video's is de gelatenheid die eraf straalt. De meeste opnames tonen een eindeloze worsteling om het lijf dat na een hele fles palinka niet meer wil gehoorzamen, weer in bedwang te krijgen, vaak in combinatie met een fiets, een boomstam of een helling die het vertikken om mee te werken.
Ik heb in Hongarije inderdaad maar zelden een brallerige, agressieve of juist zeer uitgelaten dronkaard gezien. Zelfs de vijftien-, zestienjarigen die zich, veel te vaak, in het park tegenover ons huis te buiten gaan aan een fles goedkope drank, doen dat over het algemeen verrassend stil. Lawaaiige zuiplappen zullen er zeker zijn, maar meestal lijkt alcohol simpelweg een verdovende werking te hebben en gedraagt de bezopene zich met een berusting alsof hij te doen heeft met een natuurverschijnsel waar hij geen vat op heeft. En de omgeving gaat er vaak net zo mee om.
Ooit zat ik midden op het platteland in een vrachtwagenrestaurant met een aantal chauffeurs te praten, toen aan de overkant van de straat een taxi stopte. De chauffeur deed de achterdeur open, sjorde zijn passagier de berm in en vertrok. Even later ging de deur van een nabij huis open. Er kwam een vrouw uit met een touw in haar hand. Ze duwde de laveloze dronkaard nog iets verder van de weg af, bond het touw aan zijn been, het andere eind aan het hek, en ging weer naar binnen.
Een tijd geleden was er een bruiloft in het dorp, waar een zigeunerbandje optrad. Het was een lange avond, en diep in de nacht had het bandje, net als de rest van de gasten, een behoorlijke slok op. Naarmate de muzikanten dronkener werden, werd hun repetoire kleiner, tot het uiteindelijk tot precies één nummer was ingekrompen, dat bovendien steeds valser begon te klinken. Ik lag verderop in mijn bed te wachten op het moment dat ook dat ene nummer hen nog te veel zou worden. Dat gebeurde om vier uur 's nachts. Ik heb geen idee hoe ze zijn thuisgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten