Op een plein in het achtste district van Boedapest is iemand bezig een paviljoen te bouwen bovenop een ondergrondse garage waar een restaurant in moet komen. De brandweer is tegen, de gemeente is tegen, de bewoners zijn tegen, en toch wordt het paviljoen gebouwd. Zonder vergunning, maar die schijnt niet nodig te zijn.
Nu breekt mijn klomp. Je bouwt op een openbaar plein een enorm paviljoen, en daar is geen vergunning voor nodig omdat het officieel geen gebouw is, maar alleen maar een constructie 'bedoeld om de stoelen en tafels tegen diefstal te beschermen en de klanten van schaduw te voorzien'.
Dat ga ik volgende keer ook proberen, als ik in mijn eigen huis iets wil doen. Officieel moet je in Hongarije voor iedere verandering in je huis, van het doorbreken van een muur tot het vergroten van de ramen of het ombouwen van je garage tot een kamer, een vergunning aanvragen. Maanden kost je dat. Maar volgende keer vertel ik ze gewoon dat mijn huis geen gebouw is, maar een constructie om mijn meubels tegen diefstal te beschermen en mijzelf tegen de regen als ik slaap.
Eerlijk is eerlijk, bij de gemeente is inmiddels ook twijfel of dat paviljoen niet toch gewoon een gebouw is, maar het blijft verbazingwekkend dat in een land waar alles officieel van vergunningen aan elkaar hangt, je dan plots toch zomaar een paviljoen op straat neer schijnt te kunnen zetten.
Knap als je dat lukt, want mij weet de Hongaarse burocratie juist iedere keer weer te verrassen met zijn vindingrijkheid om de burgers bezig te houden. Een paar jaar geleden hebben we het balkon van ons huis laten verbreden.
Daarvoor heb je dus een bouwvergunning nodig, vervolgens moet je melden dat je die bouwvergunning in gebruik hebt genomen, daarna moet je melden dat de zaak af is, samen met een rapport van een verantwoordelijke bouwkundige. En dan moet je van de gemeente ook nog eens een ingebruiknamevergunning krijgen.
We hebben ons huis enkele maanden geleden verkocht, en in verband met de hypotheek die de nieuwe eigenaren willen nemen, kwam er afgelopen week namens de bank een taxateur langs. Hij wilde alle bouwtekeningen zien en ook de ingebruiknamevergunning. Nee, niet die van het balkon, maar die van het huis.
Gelukkig wisten we die na lang zoeken uit een stapel 28 jaar oude papieren die we ooit van de vorige eigenaar hadden gekregen, op te duikelen. Blij toe dat nu duidelijk is dat we hier de afgelopen tien jaar niet illegaal hebben gewoond.
1 opmerking:
Leuk verhaal. Niet om mee te maken natuurlijk (ik zou gek worden van al die paperasserie), maar wel geestig opgeschreven. 'k Hoop dat je voor je nieuwe huis wel een ingebruiknamevergunning hebt... groetjes, Jacqueline W.
Een reactie posten