Ik betaal belasting in Hongarije en sociale premies. Mijn zoon gaat naar een Hongaarse school en ik heb een Hongaars rijbewijs. Ik heb een Hongaarse ziektekostenverzekering, een Hongaarse bank en een auto met een Hongaars kenteken Dat laatste lijkt misschien vanzelfsprekend, maar je zou de Nederlanders niet de kost moeten geven die hier al jaren wonen en nog steeds een gele plaat op hun auto hebben. Waarom je in Nederland wegenbelasting blijft betalen als je die hier niet hoeft te betalen, is mij een raadsel, maar daar gaat dit stukje niet over.
Maar pas sinds vandaag voel ik me bijna een echte staatsburger. Ik kreeg vandaag namelijk mijn stemkaart voor de gemeenteraadsverkiezingen in de bus. Ik had er helemaal niet bij stilgestaan dat ik stemrecht had, maar sommige zaken regelen zich wonderbaarlijk vanzelf. Met dank aan de EU, zonder enige twijfel.
Ik mag dus straks meekiezen wie de nieuwe burgemeester van Boedapest wordt. Knap lastig, moet ik zeggen. Ik heb tegen alle drie de kandidaten iets. Tegen de zittende burgemeester vooral dat hij er al zo lang zit. Ik vind het eigenlijk niet gezond, een politicus die al zestien jaar dezelfde functie uitoefent.
Niet dat Gábor Demszky de enige is. Een groot deel van de burgemeesters in Hongarije hebben die baan al jáááren. Vooral in kleine dorpen worden burgemeesters keer op keer herkozen. Zolang ze hun werk een beetje fatsoenlijk doen, voelen weinigen zich geroepen daar verandering in te brengen.
Maar in een stad als Boedapest vind ik het toch iets anders. Demszky werd nota bene een paar jaar geleden ook gekozen voor het Europese parlement. Die twee functies bleken niet met elkaar verenigbaar, en hij heeft dus weer voor het burgemeestersambt gekozen. Tja.
Maar ja, een van de twee andere kandidaten heeft zich als burgemeester van het derde district in het verleden ooit druk gemaakt over homosexuelen en mensen die wel eens een stickie opsteken. Ik heb in mijn leven nog nooit een stickie opgestoken, maar als mensen dat willen doen, mogen ze van mij. Dus die man is ook geen echte optiee.
Het wordt dus nog een zware beslissing, op 1 oktober. Maar stemmen ga ik, zeker. Al is het maar vanwege het feestelijke bijna-staatsburger-gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten